Haagse Tilduivensport,
De Haagse tilduivensport komt vooral voor in Den Haag en omgeving. Bij deze sport gaat het erom elkaars duiven af te vangen. De duiven worden gehouden in speciale hokken, of tillen, die op balkons, op het dak of in de tuin staan. Een paar keer per dag wordt een duif losgelaten om een duif van een andere duivenmelker mee te lokken en te vangen.
Het gaat bij de sport vooral om de spanning van het meelokken, dit wordt ook wel het luchtwerk genoemd. De strijd gaat tussen de zogenaamde hok vastheid en de paringsdrift van de duiven. Als er een duif gevangen is, wordt deze vervolgens verkocht in speciale duivenwinkels of aan kennissen gegeven. Soms wordt ermee gefokt. De duif wordt niet teruggegeven aan de eerdere eigenaar. In de til zijn lichthokken met spijltjes waar de vrouwtjes in zitten. Er zijn ook donkerhokken, dat zijn hokken waar de mannetjes of doffers in zitten. Via een ingenieus systeem met een draad en een loodje zijn de schuifjes van de hokken te openen en te sluiten. Tilduiven zijn over het algemeen kruisingen tussen verschillende soorten sierduiven met als kenmerk een grote krop.
Haagse Tilduivensport: Beoefenaars en betrokkenen
Inhoudsopgave
Tilduivenliefhebbers zijn vooral in Den Haag en omstreken te vinden. Over het algemeen zijn duivenmelkers mannen en de gemiddelde leeftijd is vrij hoog, hoewel ze proberen om meer jongeren onder de veertig te interesseren voor hun hobby Tilduivensport.
Tilduivenbond Ons Belang heeft 350 leden. De Tilduivenbond speelt een belangrijke rol bij contacten, organiseert clubavonden, bemiddelt bij onenigheid met woningbouw verenigingen of andere partijen. Verder helpt hij met het aanvragen van vergunningen. Ook legt de bond huisbezoeken af voor de controle van duiventillen en of er goed voor de dieren wordt gezorgd.
Geschiedenis en ontwikkeling
Eeuwenlang werd er in de duinen rondom Den Haag gejaagd door de adel. Waarschijnlijk werd er ook op duiven gejaagd, vooral met valken. Pas vanaf de Napoleontische tijd mochten burgers duiven houden. Sinds die tijd is, vooral in Den Haag, de hobby van de tilduiven opgekomen. Het is niet duidelijk waarom de tilduivensport vooral daar zo populair werd. Feit is dat de Tilduivenbond Ons Belang al in 1920 opgericht is en in 1926 bij Koninklijk Besluit werd goedgekeurd. In de jaren dertig en veertig van de twintigste eeuw waren er circa tweeduizend tilduivenliefhebbers. In de Tweede Wereldoorlog was het houden van duiven verboden, maar veel liefhebbers verstopten hun duiven op balkons, zolders en in schuurtjes. Na de oorlog waren de overgebleven duiven veel geld waard. Door fokken liep het aantal snel op, zodat de prijzen weer omlaag gingen. Tussen 1950 en 1970 was de tilduivensport op zijn hoogtepunt, naar schatting lag het aantal tilduivenliefhebbers toen rond de vijfduizend. In de jaren daarna is dit aantal afgenomen. De regelgeving rondom duiventillen werd ook steeds strenger. In de jaren tachtig en negentig van de vorige eeuw liep het aantal tilduivenliefhebbers drastisch terug tot het dieptepunt in 2008, toen Ons Belang 139 leden had. Inmiddels is dat aantal weer iets toegenomen.
Haagse Tilduivensport
Haagse tilduivensport is Cultureel Erfgoed van Nederland
Haagse tilduivensport
Haagse tilduivensport is dus totaal iets anders dan de post-duivensport, met postduiven worden races gehouden, ook over post-duivensport hebben wij informatie voort u;
De duivensport (Postduiven)
Geschiedenis
Versturen van berichten
Een getrainde postduif kan over grote afstand, en zelfs na jaren, nog zijn hok terugvinden. Vroeger werd zo post verstuurd: een dun en klein papiertje werd beschreven met enkele regels, en dit werd aan de poot bevestigd. Na het loslaten vloog de duif terug naar zijn hok, waar dat bericht gelezen kon worden. Het was dus alleen mogelijk om berichten te versturen naar het thuishok van een getrainde duif. Door verschillende postduiven van verschillende locaties mee te nemen kon men berichten naar meerdere plaatsen sturen. Dit was vroeger een zeer snelle manier van communicatie. Pas met telegrafie en later met de telex kwamen nog snellere communicatie middelen, die natuurlijk ook veel betrouwbaarder waren.
Tegenwoordig
Voor veel mensen is het nog steeds een hobby die intensief wordt beleefd en waarbij de wedstrijden van maart tot en met half oktober plaatsvinden. De sport kent wel, net als veel hobby’s die in verenigingsverband worden uitgeoefend, een groeiende vergrijzing. Mede hierdoor is de duivensport in Nederland en België op zijn retour. In het voormalige Oostblok en in Azië is de sport echter flink groeiende. Daarnaast is het, zij het steeds minder, ook een gokspel: de eigenaars kunnen op hun eigen duiven geld inzetten. Hierbij speelt de te verwachten prestatie van een duif uiteraard een grote rol. Gedacht moet worden aan prijzen van enkele tientallen euro’s.
Elementen
Registratie
Bij het inkorven voor een wedstrijd worden tegenwoordig twee soorten merkringen gebruikt, afhankelijk van hoe de aankomsttijd wordt vastgesteld:
Snelheidsbepaling
Duivenklok
De snelheid van de duif varieert -afhankelijk van windrichting en weersgesteldheid- van 60 tot 130 km/h. De vliegsnelheid -die bepalend is voor het klassement- wordt berekend aan de hand van vertrektijd, aankomsttijd en vliegafstand. De vliegafstand wordt berekend aan de hand van de coördinaten (lengte- en breedtegraad) die door een officiële landmeter werden vastgesteld; die zijn dus voor elk hok verschillend. Met ingang van 2006 worden de afstanden tussen lossingsplaats en thuishok van de duif bepaald door middel van GPS-coördinaten. Hierdoor zijn de afstandsbepalingen veel nauwkeuriger, wat de competitie tussen de duivenliefhebbers ten goede komt.
Leeftijdsklassen
De duiven worden ingedeeld in leeftijdsklassen (jonge duiven, jaarlingen en (soms) oude duiven). Eventueel wordt er zelfs nog onderscheid gemaakt naar geslacht: doffers (m) of duivinnen (v). Lees Meer>>>
Zie ook:
Vergrijzing Haagse Tilduivensport
Toestemming van Staedion voor het houden van tilduiven.
