Het paramyxovirus tast voornamelijk de nieren van de duif aan. De mate waarin de nieren beschadigd zijn bepaalt of de duif nadien nog een toekomst heeft als prijsduif. Ik betwijfel of alle duiven die door het virus besmet zijn ooit nog op een hoog niveau zullen vliegen. Maar ik geloof wel dat sommige duiven in staat moeten zijn om wel nog dezelfde capaciteiten te hebben als vroeger. Als de vogels ernstige schade hebben opgelopen aan de nieren, dan kan het lang duren vooraleer hun uitscheiding opnieuw normaal is, zelfs lang nadat het virus is verdwenen. Je kan je dus aan de hand van hun uitscheiding een idee vormen van het niveau dat de duif in de toekomst nog zal kunnen halen. Het kan ook nuttig zijn om de vogels nog eens te vaccineren tegen de ziekte “paramyxovirus“.
Filmpje symptomen
paramyxovirus
Inhoudsopgave
[embedyt] https://www.youtube.com/watch?v=UWC58llOBzQ[/embedyt]
De ziekte van Newcastle
(Paramyxovirus)
Ook wel aangeduid als NCD (naar het Engelse Newcastle disease), pseudovogelpest of Newcastle ziekte, is een zeer besmettelijke ziekte bij vogels. Kippen, kalkoenen, kwartels, duiven, struisvogels, kanaries en papegaaiachtigen zijn zeer gevoelig voor het virus. Minder gevoelige soorten zoals eenden en ganzen kunnen het virus bij zich dragen en uitscheiden zonder ziek te worden. De naam pseudo-vogelpest is ontstaan doordat de symptomen van de ziekte van Newcastle sterk overeenkomen met die van vogelpest. Net als vogelpest is de ziekte van Newcastle een zoönose en dus besmettelijk voor mensen. Mensen die zijn blootgesteld aan besmette vogels kunnen licht ontstoken ogen en griepachtige symptomen krijgen. Voor mensen is een besmetting met de ziekte van Newcastle niet dodelijk.
De ziekte van Newcastle is voor het eerst ontdekt in Azië maar ontleent haar naam aan de Engelse plaats Newcastle upon Tyne omdat daar de ziekte voor het eerst in Europa is geconstateerd. De ziekte van Newcastle staat op de A lijst van de OIE (wereldorganisatie voor diergezondheid).
Ziekteverwekker
(Paramyxovirus)
De ziekteverwekker is een (-)ssRNA-virus het zogenaamde avian paramyxovirus 1 uit de familie van de Paramyxoviridae. Vroeger vond de classificatie van het newcastle-virus plaats aan de hand van waar het virus in het dier het meest voorkomt. Zo had je pneumotropic (luchtwegen), viscerotropic (darmen) en neurotropic (hersenen). Tegenwoordig wordt de indeling gedaan aan de hand van de virulentie van het virus. De virulentie van het virus wordt bepaald door middel van de intracerebrale pathogeniteitsindex of ICPI. Deze nieuwe manier van clasifiseren heeft geleid tot de volgende indeling: lentogenic (langzaam) (ICPI < 0,07), mesogenic (gemiddeld) (ICPI 0,07 – 1,5) of velogenic (ICPI 1,5 – 2,0) (snel).[bron?] Het newcastle-virus kan een lange tijd buiten een gastheer overleven onder de juiste omstandigheden zelfs tot 12 maanden lang in mest resten.
Eigenschappen:
- uitgeschakeld na 180 minuten op 56°C of 30 minuten op 60°C
- uitgeschakeld in een zure pH
- gevoelig voor ether
- uitgeschakeld door carbolzuur en formaline
Besmetting
(Paramyxovirus)
Het newcastle-virus is endemisch in wilde vogelpopulaties. Veel soorten watervogels kunnen met het virus besmet zijn en het virus uitscheiden zonder zelf ziek te worden, waardoor het virus over grote afstanden kan worden verspreid. De overdracht van het newcastle-virus van besmette wilde vogels op gedomesticeerde vogels kan plaatsvinden door direct contact, maar ook via aerosolen wanneer een groep besmette wilde vogels in de buurt van gedomesticeerde vogels verblijft.
Binnen een groep gedomesticeerde vogels vindt de verspreiding van het newcastle-virus plaats door inademing van het virus dat in aerosolen zit of door opname van water en voer dat is besmet door mest, neusuitvloeiing of speeksel van hokgenoten. Andere mogelijke verspreidingsvectoren zijn: andere dieren inclusief vliegen, besmet strooisel en pluimveeproducten (vlees en eieren).
Lees Meer>>> (Wikipedia)
Paramyxovirus groep
Paramyxovirussen (Paramyxoviridae) is een groep virussen met een enkelstrengig, lineair RNA genoom.[1]Ze hebben een icosahedrale structuur met een envelop. De vermeerdering van het virus gebeurt in het cytoplasma. Sommige bevatten de eiwitten neuraminidase en hemagglutinine, andere bevatten deze niet.
De familie van de Paramyxoviridae bevat 8 genera verdeel over 2 subfamilies de verdeling is als volgt:
In tegenstelling tot de Orthomyxovirussen zijn alle leden van de familie Paramyxoviridae antigeen zeer stabiel (geen antigene drifts of shifts).
Paramyxovirus
(Cure, symptomen preventie)
[embedyt] https://www.youtube.com/watch?v=fkUU77BGXCI[/embedyt]
Behandeling Paramyxovirus
In principe dient men aangetaste dieren met matige verschijnselen zoveel mogelijk te isoleren van het koppel. Men dient stress te vermijden en de behandeling te richten op een ondersteunende therapie. Dat betekent niet te zwaar voeren, drinkwateropname nooit beperken en vitamine- en spoorelement-preparaten verstrekken. Een behandeling die gericht is op een verhoging van de algemene weerstand is daarnaast tevens zinvol. Ook een noodenting in geval van een uitbraak is kan zeker zinvol zijn omdat de bescherming van de vaccinatie na ca. een week zijn beslag begint te krijgen.
Bestrijding jaren 50
Het preventief bestrijden van de ziekte van Newcastle is goed mogelijk door middel van vaccinatie. Voor de vaccinatie worden zowel levende paramyxovirus 1 varianten met een lage ICPI, als geïnactiveerde varianten gebruikt.[5] Binnen de Europese Unie hanteren de lidstaten verschillende regelingen omtrent vaccinatie. In Nederland is het verplicht bedrijfsmatig gehouden pluimvee te vaccineren tegen het virus.[4] In tegenstelling tot Nederland hebben Zweden en Finland net als Noorwegen een verbod op het vaccineren van pluimvee tegen het newcastle-virus. In deze landen wordt het newcastle-virus bestreden door middel van uitroeiing. In het Verenigd Koninkrijk is vaccinatie wel toegestaan maar niet verplicht.
Het vaccineren van bedrijfsmatig gehouden dieren gebeurt via het drinkwater. De dieren hebben dan tijdelijk geen toegang tot het drinkwater waardoor ze, als ze weer toegang hebben tot het drinkwater direct gaan drinken en zo het vaccin binnen krijgen. Voor hobbypluimvee is vaccinatie in Nederland niet verplicht, tenzij de dieren naar tentoonstellingen gaan.
Volgens Europese Unie wetgeving moeten alleen varianten uit het veld van het newcastle-virus met een ICPI>0,07 gemeld en bestreden worden. Op het moment dat de ziekte van Newcastle met een ICPI>0,07 is vastgesteld bij een dier wordt het dier en alle hokgenoten geruimd. Ook bedrijven waarmee contact is geweest worden geruimd om te voorkomen dat het virus zich verspreidt. Na het ruimen van de dieren worden de hokken ontsmet om infectie van een nieuw koppel dieren te voorkomen.
Zie ook onze andere pagina’s:
