Anekdote van een oude liefhebber.
Jammer genoeg 28 jaar geleden moest hij stoppen met ze liefhebberij .
40 jaar geleden deed men alles om te vangen, ik lag in de Schilderswijk op het dak en 2 daken verder lag ook een duivenliefhebber. Hij had een korte naksduif vliegen, daar deed hij alles mee. Hij trok er zijn nieuwe doffers op open, sommige trokken er dan tussen uit maar kwam hij weer in de buurt, hup naksduif eruit ,hij deed er alles mee. Ikzelf had een witte duif vliegen, die nergens ging zitten en goed vloog tot een maat van me zei; “Je moet van je witte duif ook een naksduif maken ,want die van jou heeft het zelfde model als je buurman”. Ik zei; “ Hoe dan? Hij zei; “Ik kom van de week wel even langs”.
Een week later
Een week later kwam hij met een blikje zwarte schoensmeer gekocht voor 30 cent bij de schoenmaker Tanna heette het. Hij zei; “Jij houdt die duif vast en ik verf”. Wat een werk, zo veranderde mijn witte duif in een tweeling zus van de buurman. Ik zei; “ Als het regent spoelt het zeker eraf? Nee, het is water bestendig”. Hij maakte zelfs een zwart vlekje in de nek zoals de duif van de buurman.
Goed een week later de buurman stond boven en ik dus ook. De buurman trok een nieuwe open en ik gaf gelijk de “tweeling zus” mee en boem zo erin bij mij. De buurman wist niet wat hij zag en zo heb ik in dat jaar wel een paar van hem gevangen.
Toen ik de buurman tegen kwam in de duivenwinkel vroeg hij waar ik zo’n goede naksduif vandaan had. Ik antwoorde bij de heer Schoenmaker. Hij zei ook nog “ Je heb haar zeker uitgewend toen ik naar me werk was”? In mezelf dacht ik je moet eens weten. Eén ding was me maatje vergeten te vertellen, na de rui was ze gewoon weer wit dus begonnen we weer opnieuw.
Ik ben nu 79 en kijk nog steeds naar duiven die vliegen en als ik een als ik een naksduif zie vliegen ,zie ik alles weer voor me prachtig….
Een oude liefhebber.
