Trrrrrrrrrrrr de telefoon!

Op vrijdagmiddag werd ik gebeld door kantoorboekhandel Staples in het Forepark over het volgende. Er zit een grijze duif in de zaak en weet u misschien hoe wij die duif kunnen pakken?

Bij Staples laat ik De Duivenbode drukken, waardoor zij wisten dat ik iets met duiven had, dus hadden zij mij gebeld. Ik er op zaterdagmorgen naar toe en jawel hoor op de camera liet een medewerkster een grijze geringde postduif zien. Via de camera had zij het nummer van de postduif genoteerd en Guus Nieuwmans zal hier wel een oplossing voor weten. Onder het gesprek vloog de postduif in het zeer grote en hoge gebouw vrolijk rond. Hoe moet ik nu die postduif vangen, dacht ik. Het beste zou zijn ‘s-nachts terug te komen met een beveiligingsmedewerker en dan in het donker die duif te pakken. Dat vonden zij en ik een goed idee, daar de beveiligingsmedewerker een vrouw was en dat kon dus best weleens gezellig worden.

Voor de zekerheid ging ik ‘s-middags nog even langs met een bonenpot, water en duivenvoer om de duif eventueel ‘s-avonds naar de deuropening te loksen.

Wat schetst mijn verbazing de postduif had net voordat ik binnenkwam eieren voor zijn geld gekozen en door de deur zijn vrijheid gezocht. En dat ik het bovenstaande als tilduivenliefhebber in mijn 75ste levensjaar nog mee mag maken.                                 Guus Nieuwmans