Streptococcosis: symptomen, diagnose en behandeling.
De ziekte streptococcosis is een frequent voorkomende aandoening bij duiven. Het wordt veroorzaakt door een bacterie Streptococcus gallolyticus en is naast paratyphus en chlamydiose één van de meest voorkomende bacteriële duivenziekten.
Wat is streptococcosis?
Inhoudsopgave
Paratyphus wordt veroorzaakt door een Salmonella bacterie en chlamydiose of ornitosis door een chlamydophila bacterie. Dit soort ziekten mag men niet verwarren met virale ziekten (veroorzaakt door virussen) zoals circovirose, adenovirose, herpesvirose. Bacteriële ziekten kan men behandelen met antibiotica. Bij virale ziekte kan men enkel preventief werken d.m.v. vaccinatie of secundaire bacteriële infecties behandelen, zoals bijv. bij het ‘adeno-coli’ syndroom.
Streptococcus wordt door duivenliefhebbers meestal verward met paratyphus wat dikwijls een verkeerde behandeling tot gevolg heeft.
De Streptococcus gallolyticus kan bij normale duiven in de darm voorkomen zonder ziekte te veroorzaken. Het is slechts als de bacterie door de darm bloedbarriëre geraakt in de bloedsomloop terecht komt, dat er min of meer ernstige symptomen kunnen ontstaan. Typisch is de plotse sterfte van een duif die enkele uren voorheen nog compleet gezond oogde. Dit heeft te maken met het feit dat de bacterie, eenmaal in het bloed, zeer snel ernstige ontstekingsreacties in organen en spieren kan veroorzaken. Bij experimentele besmetting van gezonde duiven waarbij men de bacterie rechtstreeks in het bloed inspoot, stierven alle duiven enkele uren na de besmetting. Ook antimicrobiële behandeling net na besmetting kon de snelle sterfte niet tegenhouden.
Symptomen
Bij mildere besmettingen zijn de voornaamste symptomen moeilijkheden met vliegen (door ontstekingsreacties op spieren en pezen), algemeen ziek zijn, slijmerige mest, gebrekkige eetlust. Soms is het enige symptoom sterfte van één of enkele duiven waarbij de andere duiven er compleet gezond uitzien.
Het is nog niet goed gekend welke factoren ervoor zorgen dat de bacterie in het bloed kan terechtkomen. Er is enerzijds de hoge infectiedruk uit de omgeving en factoren zoals stress, darmontsteking, etc… Stress blijkt een heel belangrijke factor bij deze aandoening. Toch blijkt streptococcosis ook wel degelijk een epidemiologisch patroon te vertonen d.w.z. dat er tegelijk in een kolonie meerdere duiven symptomen gaan vertonen. Dit wijst erop dat de besmettingsgraad en hoogstwaarschijnlijk de ziekteverwekkende eigenschappen van specifieke bacteriestammen (het soort van streptococ) ook van groot belang zijn. Daarom is het aangewezen om alle duiven te behandelen, zelfs al vertonen slechts enkele duiven ziekte.
Diagnose
De exacte diagnose kan enkel gesteld worden door lijkschouwing. Men heeft de grootste kans om werkelijk waardevolle informatie te krijgen uit een lijkschouwing van een gestorven of zieke duif. Dit is bij deze ziekte zeker het geval, maar is eigenlijk überhaupt van toepassing bij diagnostiek van problemen in een duivenkolonie. Er kan op basis van de symptomen een waarschijnlijkheid diagnose gesteld worden. Dikwijls zullen na twee dagen behandelen de symptomen reeds verdwenen zijn. Toch is het aan te raden de volledige duur van de behandeling te respecteren.
Behandeling
De behandeling bestaat uit individuele of drinkwatertoediening van amoxicilline of ampicilline gedurende 10 dagen. De behandeling werkt zeer goed en de problemen zijn bij de aangetaste duiven snel van de baan.
Hoewel dit niet wetenschappelijk aangetoond is, merk ik toch uit de praktijkervaring dat dikwijls kolonies met een paratyfus probleem (al dan niet opgelost of onderdrukt) gemakkelijker ook met streptococcosis te maken krijgen. Een van de verklaringen hiervoor zou kunnen zijn dat darmschade door salmonella veroorzaakt, ervoor zorgt dat streptococcus gemakkelijker in de bloedbaan terechtkomt.
Wanneer komt de aandoening voor?
De aandoening komt dikwijls tijdens het vliegseizoen voor en kan oorzaak zijn van slechtere prestaties. Typisch is het verhaal van abnormaal naar huis komen van duiven bij een nochtans normaal verloop van de wedstrijd. Topduiven missen hun prijs plots met uren of komen dagen te laat naar huis terwijl de prijzen zeer vlotjes verdeeld werden. Het prijspercentage is stukken lager dan anders. Dikwijls blijft een goede duif achter van een normaal verlopen vlucht. Dit alles heeft te maken met de pijn die de ontstekingsreactie op spieren en pezen veroorzaakt. Soms kunnen zelfs hele stukken van de spier door de hevige ontsteking verloren gaan en vervangen worden door bindweefsel (spiernecrose).
Het spreekt vanzelf dat dergelijke duiven, naargelang de ergheid van de necrose, niet meer geschikt zijn om met succes aan wedvluchten deel te nemen.
Bron: Dr Lanckriet Ruben
Streptokokken
De streptokokken (Streptococcus) zijn een geslacht van bacterie van grampositieve, facultatief anaerobe kokken. De voortplanting vindt plaats door celdeling langs een enkele as bij dit bacteriegeslacht. Hierdoor groeien zij in een kettingvorm of als paren, vandaar de naam die afgeleid is van het Griekse streptos wat gedraaid of gemakkelijk buigbaar betekent (zoals een ketting).
Onder de streptokokken zijn er voor mens en dier zowel nuttige als ziekmakende bacteriën. Ze komen vooral voor in de neus-keelholte en op de huid, waar zich een eventuele infectie manifesteert.
De voor de mens kwaadaardigste streptokok is de Streptococcus pyogenes. In de wandelgangen heeft men het over een “vleesetende bacterie” die werkzaam is bij wondroos, waarbij ze ons lichaam door een nagenoeg onzichtbaar wondje tussen tenen of vingers, dat te weinig aandacht heeft gekregen en niet ontsmet is, is binnengedrongen. Eenmaal binnen deelt ze zich om de twintig minuten. De kolonie vernietigt lymfevaten.
Andere streptokokkeninfecties verlopen onschuldiger. Lees Meer>>>
